Home

Weer maar één helft voetbal gespeeld! (19.01.20 OHL-Westerlo 1-3)

Het wordt een slechte gewoonte van onze jongens om maar één helft voetbal te spelen. Nu zullen ze toch wel geleerd hebben dat dat niet altijd voordelig is. Bij Union vorige week is dat nog wel gelukt, maar tegen de kemphanen van Westerlo gingen ze de boot in. Enkele spelers duidelijk uit vorm en wat lusteloos acterend siert een zgz kampioenenploeg niet. Alles is nog mogelijk natuurlijk. Zelfs na een gemiste penalty hielden de supporters er de moed in en dat verdient alle lof. Doch volgende vrijdag hopen we (weeral) op een glansprestatie. Hoofdzaak is nu de tweede periode winnen. Drie ploegen staan er met 13 punten , één met 12 en drie met 10. Alleen Lokeren ( volgende tegenstander) bengelt wat achteraan met 5 punten. Dus is alles nog mogelijk. Even met getallen spelen kan het volgende opleveren: Als wij winnen ( waar we wel van uitgaan en nog in geloven) hebben we 13 punten- verliest Beerschot dan hebben die er evenveel en Virton 15- Wint Roeselare dan hebben die er eveneens als Westerlo 13- Als op zondag dan Union wint tegen Lommel hebben die twee ploegen ook 13 punten. Bij dit (misschien weinig mogelijke scenario) zien we Virton 2 punten voorstaan op zes ploegen en blijft Lokeren op de achtste plaats. Dan is dus alles nog mogelijk. Wie maakt er ook nog een berekening en hoopt dat Fonske gelijk krijgt met deze spielerei? Dat zou deugd doen en de supporters terug een serieuze boost geven om op hun élan verder te gaan, maar dan samen met “The Whites” in topvorm en klaar om te zegevieren ( met de winst van het tweede periodekampioenschap dus en de directe promotie naar 1A)
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft.

PERFECTE HOLD-UP in een regie van HITCHCOCK (11.01.20 Union-OHL 2-3)

Het was een voetbalavond vol hevige emoties. De supporters van Leuven hebben alle gevoelens die kunnen ontstaan bij een thriller tijdens de wedstrijd tegen de “Unionisten” beleefd. Wervelende start met een orgelpunt van onze topscorer Henry en speels verder getoond tot wat een enthousiaste tactisch en technisch vlot draaiend team in staat was. Alhoewel de tegenstrever alle moeite deed om toch weerwerk te bieden moesten ze gedurende de eerste helft hun meerdere in de onzen erkennen. Dat resulteerde dan ook in een opportunistisch tweede doelpunt voor ons en wel fraai gepresenteerd door onze Dreef-peter Mathieu. Tijdens den pauze van dit spektakel was elke Leuvenaar er van overtuigd dat alles al in kannen en kruiken was. Dat was zelfs niet overmoedig. Wie had verwacht dat deze maal het Leuvens licht zou uitgaan (deze maal figuurlijk dan)? Na een nogal driest uitkomen van doelman Keet kwetste deze zich zodat Henkinet onverwacht en onverwarmd de kooi in moest. Het was voor de OHL-aanhang dan wel een koude douche als de eerste tegengoal viel. Enkele minuten later was het weer prijs voor de Brusselaars en stonden de bordjes gelijk. Krampachtig werd er gewerkt aan het behoud van deze toestand. Immers op verplaatsing één punt meepikken is niet zo slecht. De kwaliteiten van Henkinet behoedde onze elf, met enkele miraculeuze flitsen, voor verlies. De aanhang leek al tevreden met dit punt en toen Hitchcock Euvrard, Perbet op de grasmat deponeerde fronsten de zgz kenners de wenkbrauwen: een spits inbrengen om toch één puntje mee te nemen naar den Dreef leek toch contradictorisch. Maar een match duurt minimum negentig minuten en de “gok(?)” van Vince resulteerde op de reguliere slotminuut in een fraaie combinatie van Mercier en goaltjesdief Perbet. De supportersschaar van OHL ontplofte en de perfecte hold-up was geslaagd. Nu nog tijdens blessure vijf minuten alles blokkeren en de drie punten waren van ons. De verdediging kreeg nog enkele corners te verwerken en het eindsignaal kwam dan ook als een verlossende triomfkreet. Het doorzetten tot de laatste minuut was voorbeeldig, maar er is toch nog wat werk om de tweede periodetitel te veroveren.
Zondag waren de supporters dan te gast op de terreinen in Oud-Heverlee, waar ze bij de confrontatie met spelers en trainer van gedachten konden wisselen en ook verbaasd stonden aan wat er allemaal al bereikt is aan professionalisme en inzet. Het is dan ook voor de deelnemers aan deze info-middag een opsteker dat we op dat gebied klaar zijn om naar 1A door te stomen. Alleen verwachten we wel meer overheersing, want een spanning zoals op Union is niet gezond voor hart -en zenuwenlijders.
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft.

Welkom aan onze tweede peter Pierre-Yves Ngawa !!

“De rek is er uit” Wat Nu? (21.12.19 - OHL-Virton 0-2)

Na het vertoon van zaterdagavond gingen was het enige wat de supporters nog konden doen was zich verwarmen aan de tentjes van de kerstmarkt. Veel tevreden gezichten waren er niet te bespeuren. Het was dan ook maar een slap vertoon geweest en men was het erover eens dat de rek eruit was. We zouden het als lusteloos kunnen bestempelen, maar dan veralgemenen we wel. Nu is het de beurt aan de acteurs op de grasmat om in 2020 zich weer op te krikken tot het niveau van de eerste periode. Na die halve titel zakte het niveau en de helft van de wedstrijden werd verloren. Er is wel telkens een uitleg voor, maar we kunnen ons niet blijven verstoppen achter schabouwelijk fluiten van de refs. Zeker deze maal niet. Waar doelman Keet zich wel een ander debuut had voorgesteld werd het een eentonig schouwspel en smachten de supporters naar 2020 wanneer, na een hopelijk doorgedreven oefenstage, waar de pees er kan op gelegd worden en de rek dan terug opgespannen is. Kom “Whites” het is niet omdat de eerste periode gewonnen is dat we al tevreden zijn. We verwachten als echte aanhangers meer en dat zal niet aan ons liggen. Wij laten ons nog niet ontmoedigen en kijken al uit naar 11 januari waar we een fris en hoogstaand sportief vertoon verwachten, zodat we weer kunnen hopen op een periodewinst en de rechtstreekse ‘highway” naar 1A.
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft.

Prettig spel, maar niet efficiënt (13.12.19 Roeselare-OHL 2-2)

Het was op Schiervelde meestal de moeite waard om naar te kijken. Er werd bij tijd en wijle vinnig gevoetbald, zowel door de onzen als door de thuisspelers. Dat Roeselare in een positieve periode zit wisten we al enkele weken. Dat uitte zich in het verbeten blijven weerwerk bieden na twee maal op achterstand te komen. Waar ligt dan de oorzaak dat de “Whites” ( in het grijs) twee maal de fris spelende West-Vlamingen telkens lieten terug komen. Was het door de roes van de sterkste te zijn, zodat er slordigheden inslopen en in plaats van de winst trachtten te behouden op jacht gingen naar een doelpunt meer. Dat bracht echter geen aarde aan de dijk en telkens, dank zij de snelle reacties van de zonen van Rodenbach verloren we twee punten. Er komt wel een oplossing als de onzen werken aan standvastigheid en overschakelen naar een stugge verdediging, zelfs ten koste van frivool en snel samenspel, om de drie punten mee te nemen naar Leuven. We gaan zeker niet aan de klaagmuur staan, we hebben een aangename match gezien en vastgesteld dat we het kunnen. Alleen hopen we het uiteindelijke doel mee te behalen: ook de tweede periodetitel binnenhalen en promoveren zonder de stress van een nacompetitie. Dat kan zeker nog altijd. Hopelijk herstelt topscorer Henry tegen zaterdag van zijn aanvaring en is hij weer bij de (hoofd)zaak (scoren) tegen Virton. Dat zullen we dan vieren op de Kerstmarkt, waar de krakken van den “Dreef” enthousiast ook hun tentje openhouden met veel lekkers. We nodigen zeker onze peters : Mathieu Maertens en Piere-Yves Ngawa uit om samen met ons die driepunter te vieren voor de winterstop.
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft.

Met 10 tegen 12 : klacht indienen??? (6.12.18 Lommel-OHL 3-2)9

Nooit meegemaakt in deze mate: op Lommel is er geschiedenis geschreven. Het is nooit voorgekomen dat op deze manier een wedstrijd verloren wordt. Als ze dergelijk scenario schrijven voor de kluchtserie van FC De Kampioenen, dan zouden de meesten zeggen: nu gaat ze er toch over! Dat kan in het echte leven niet! En toch was het wel voorspelbaar. Men moet alleen maar terugdenken aan de dag van Allerheiligen toen een deel van het licht uitging. Donker was het niet: er was nog altijd meer licht dan in de zomerse schaduw of op de meeste terreinen van België. Toch werd beslist door de ref om de match te stoppen. De commissie deed nog altijd geen uitspraak. (het zal misschien wel 0-0 blijven tenzij de ref zich verzet en in beroep gaat.)
Dezelfde arbiter kwam weer in de (klare) spots in Lommel en de kenners-supporters hielden hun hart al vast: wat zou hij nu uitvinden om OHL te boycotten. Even nuchter op een rijtje zetten:
1: Twintig minuten lang werd Lommel overklast. Alleen vergaten de Whites af te werken. De kansen kwamen en de overwinning hing in de lucht.
2: 18de minuut: Penalty tegen Tshimanga voor een overtreding die ternauwernood geel verdiende ( duidelijk op de vertraagde beelden)- Of dit nog niet genoeg was kreeg hij rood bovenop en het was dan 70 minuten met 10 voetballers verder spelen. (1-0)
3: 35’ Aguemon maakt listig gelijk en met nieuwe moed konden we weer van de driepunter dromen. (1-1)
4: 44’ Dat kon weer niet voor de 12de man van Lommel (JV) en een nieuwe strafschop kwam eraan voor een (duidelijk op de vertraagde beelden) vermeende overtreding. Gelukkig kreeg de dader nu geen rood. (2-1)
5: Na de rust was alles nog mogelijk tot Thordarson uit duidelijke buitenspelpositie een derde doelpunt voor de Kempenaren mocht maken. (3-1)
6: Supporters en spelers van OHL bleven erop hopen zeker toen Maertens op de 77ste minuut de stand milderde. (3-2) Tot een gelijk spel geraakte de moedige elf niet en die drie verloren punten smaakten zuur.

Niemand van de Leuvense supporters was gelukkig, maar het was voor hen duidelijk dat onze ploeg niet alleen geviseerd wordt door al de tegenstanders van 1b ( daar moeten we kunnen mee leven) maar dat er mogelijk andere krachten spelen. In deze soap deed de hoofdrol deze maal het licht zelf uit. Als die er zonder klacht zomaar mee weg kan zal voor velen het geloof in een faire competitie verdwijnen en zal de wrange nasmaak nog lang blijven hangen. De onzen kunnen nu alleen in Roeselare volgende vrijdag bewijzen dat ze door deze ergerlijke dwalingen niet klein te krijgen zijn. Er is nog niks verloren maar we moeten telkens weer op onze ‘quivive” zijn en dan zal de Sint wel voor ons komen.
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft

In Stijgende Lijn! (29.11.19 OHL-Lokeren 2-1)

We houden niet alleen de drie punten in huis, ook het spelvertoon ts telkens beter. Het is niet alleen aangenaam om de volle buit thuis te houden, we krijgen ook flitsen te zien van hoogstaand samenspel. Alhoewel de eerste helft dat niet altijd liet vermoeden, hebben de Whites laten zien dat ze de wedstrijd stevig in handen hadden. Lokeren creëerde over de hele lijn geen noemenswaardige kansen. De weinige keren dat ze bij Henkinet geraakten konden niet benut worden, daar de verdedigers , zonder nonchalant te worden, op rustige wijze hun stroken bespeelden met vakkennis en zekerheid. Dit kan wel tot gevaarlijke standjes leiden. In blessuretijd werd misschien wat te veel stoom afgelaten en de kleine goaltjesdief Koike ( waarvoor met verwittigd was) duwde er een tegentreffer in. Dit kon de pret niet drukken en zette onze mannekes nog wat verder op weg naar een tweede periodetitel. De supporters zien dat al gebeuren. Overmoed en “dikke nekkerij” is echter uit den boze. Met de winnaarsmentaliteit van het moment nog naar Lommel en Roeselare en dan thuis succesvol het jaar afsluiten tegen Virton zou ons een winterstop bezorgen waar we de eindejaarsfeesten in kunnen vieren op een Leuvense manier, kampioenen waardig.
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft

Klinkende compensatie!!! (22.11.19 Westerlo-OHL 1-2)

Alsof ze het gehoord hadden! Vorige week lieten we weten dat de supporters op een klinkende compensatie rekenden. Het werd niet alleen een aangenaam gebeuren door de drie punten maar vooral door het spirituele, technisch hoogstaand, vertoon. Dat er eerst een achterstand moest worden opgehaald lag voor de hand en iedere Leuvenaar langs de zijlijn geloofde daarin. Al is het voetbalspel niet altijd rechtvaardig wat de cijfers betreft, wat de “Whites” hier op de groene mat lieten zien laat het beste verhopen voor de tweede periode. Het zou dan ook de eerste maal zijn in de Belgische voetbalgeschiedenis dat een promotie naar de hoogste klasse gehaald wordt zonder een finale te spelen. Als dit spektakel nog enkele keren tentoongespreid wordt zitten we op rozen. De kranten uit de provincie Antwerpen jammeren wel dat het net de ex-kemphaan Schuermans was die hen de das omdeed. Het was echter wel een resultaat van de hele ploeg en het gekraai van de parels van de Kempen zorgde er niet voor dat er eieren werden gelegd. Waar we een ereprijs geven aan de hele ploeg willen we toch vooral de keepers vermelden. Wat Laurent onder de lat uit zijn mouw schudde was topvertoon. Dit kan ook gezegd worden van Van Langendonck die voor Westerlo een zwaardere verliesscore voorkwam. Het is lang geleden dat de onzen zoveel kansen creëerden en Koen uit Westerlo ( alhoewel vorige maal op de bank) bevestigde meermaals zijn kwaliteiten als klasse-doelwachter. Zwakke ingrepen maakten we mee van ref Vergoote, die teveel overtredingen door de vingers zag. ( Stampen op de enkels, blokkeren van de voeten, truitje trekken, duwen..enz – vraag het maar aan Henry hoe dikwijls hij gemolesteerd werd en hij is veel gewoon op dat gebied. ) We kijken al met spanning vooruit naar vrijdag tegen Lokeren. Gemakkelijk zal het niet worden want er is in 1B geen enkele simpele wedstrijd en tegen de winnaar van de eerste periode steken de tegenstrevers immers telkens een tandje bij. Wij zijn duidelijk verwittigd en laat ze dus maar komen met hun nieuwe trainer. ( het wordt een match: Euvrard-Vreven)

Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft.

Bravo voor de OHL-Supporters (15.11.19 OHL-Beerschot 0-3)

Het was aan den Dreef wel opvallend dat na dat débacle tegen Beerschot de Whites toch werden ondersteund tot de laatste seconde en achteraf nog een warm applaus kregen (voor het veroveren van de eerste- periode-titel. Dat pleit voor de juiste ingesteldheid van de aanhangers. Natuurlijk werden de wenkbrauwen gefronst na een rammeling van 0-3 die ze op een knullige wijze in een kwartier tijd toegediend kregen. Kwam dat door décompressie, door overmoed, door na-feestelijke moeheid, oneven gebrek aan professionalisme? Dat zijn allemaal gissingen achteraf en doen voor de toekomst niets ter zake. Natuurlijk verwachten de trouwe O-Hasj-El- ers een klinkende compensatie bij Westerlo volgende vrijdag. Bij die herstart van de tweede periode zullen we dan dat kwartier paniekerig rondrennen van de verdedigers vergeten en samen naar een nieuw leiderschap uitkijken.
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft.

Ons Eigen Ardennenoffensief (08.11.19 Virton-OHL 0-1)

Opluchting vrijdagavond bij iedereen die OHL een warm hart toedraagt. Het heeft bloed, zweet en tranen gekost maar we verlieten het verre Virton met een zege en dus is de periodetitel een feit. Rekenen is niet meer nodig en we hebben het de Geschillencommissie iets gemakkelijker gemaakt om dinsdag of later een beslissing te nemen betreffende het Lichtincident. Onze ploeg zette vrijdagavond als het ware hun eigen Ardennenoffensief in en hebben geknokt en gestreden voor elke morzel grond en de euforie na affluiten was enorm. Het was ook een mooie beloning voor ons OHL-bestuur die al maanden heel hard aan het werken is zowel voor het team op het veld als voor de supporters.

Nu mogen we zeker niet op onze lauweren gaan rusten in de tweede periode. De andere ploegen kennen ons nu zeer goed, zowel onze sterktes als onze zwaktes. In een competitie als 1B moet je er elke match staan, opnieuw en opnieuw, 90 minuten lang en elke verslapping wordt onmiddellijk afgestraft. We zijn halfweg en hopelijk slagen we erin ook de tweede periode binnen te halen. Te beginnen met vrijdagavond waar we een mogelijke tegenstrever direkt kunnen terugslaan. De supporters geloven erin, getuige hiervan is de abonnementenverkoop voor de tweede helft van het seizoen die een boost gekregen heeft. SAMEN STERKER!! Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft!!

Zo kunnen we periodekampioen worden! (25-10-2019: OHL-Westerlo: 2-1)

Als twee kandidaten op de titel tegenover mekaar staan voorziet men een saaie match, doordat de beide ploegen de kat uit de boom willen kijken. Dat was op den Dreef vrijdag niet het geval. Integendeel: zowel de Kempenaars als de Whites lieten met snelle balwisselingen zien waarom ze aan de kop van 1B staan. Voor de toeschouwers een spannend en aangenaam spektakel dat bekroond werd door twee luchtmachters (Sowah en Henry) die netjes bediend werden door een aandringend efficiënte Aguemon. Het verrassende doelpunt van Westerlo dat volgde was een flits en onvoorspelbaar. De jacht op een tweede doelpunt voor de tegenstanders liet snelle infiltraties zien, maar maakte ook duidelijk hoe sterk onze achterhoede is en de schakel met het middenveld bijna feilloos functioneert. Met spanning werd de tweede helft ingezet, toch lag het tempo flink wat lager. Doordat de fysiek bij alle spelers (wat te verwachten was) gezakt was, speelden de teams eerder tactisch. Het was echter Westerlo dat moest komen en scoren en daardoor ontstonden bij hen wat slordigheden en botsten ze steeds weer op de witte muur. Dat een drieste Kheita nog rood kreeg (volgens sommigen was geel genoeg) speelden we de laatste tien minuten met tien. Daar konden de tegenstrevers niet van profiteren doordat het middenveld aangevuld werd en heel de ploeg als een blok voor Henkinet stond te verdedigen. Volgend vrijdag weer een topmatch! Het zal er spannen want Keita is roodgeschorst. Hopelijk is dat niet nefast en zal trainer Euvrard de gepaste tegenzet vinden.
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft.

Click here to edit.

De sterkste volhouder wint (20.10.19: Lommel-OHL 0-2)

De competitie in 1B zal beslist worden door de ploegen die het sterkste uithoudingsvermogen hebben. Dat is al enkele malen bewezen. We naderen de helft van de reguliere speelperiode en zien dat de doorzetters aan kop staan. Iedereen kende wel eens een dipje, maar over de hele lijn gezien zijn het de doorbijters die hun slag thuis haalden. Zo ook in Lommel. Na een snelle stevige start ( die in de eerste minuut bijna een goal opleverde) joegen de kempenaars achter elke bal en als dolle keffers trachtten ze het tij te keren. Dat het toch niet lukte is te danken aan het rustige opvangen en uitspelen van de onzen. Niet dat het altijd subliem was afgewerkt. Het leek erop dat de snelheid van de Lommelaars fenomenaal was. Dat kwam echter door het feit dat OHL een tegenargument creëerde en ze lieten de tegenstrevers maar jagen. Dat kunnen echter gedurende een ganse match alleen ijzersterke volhouders aan. Het was ook duidelijk dat na een kwartier in de tweede spelperiode, met krampachtige pogingen om onze verdediging te ontwrichten en ze te pakken in snelheid, de groen-witte kaars uitdoofde. Toen kwam de “forza Lovaniensis “ boven en na een prachtgoal van Van Hyfte kwamen er nog enkele stekelige tegenstoten. Toen Henry echter de stand verdubbelde was het voorbij en werd het systeem beloond met de driepunter en de (voorlopige) eerste plaats. Nu vrijdag medekoploper bij ons op dezelfde manier afmatten ( wat niet zo eenvoudig zal zijn) en op dezelfde sluwe manier te werk gaan dan zijn we op weg naar die titel. Nog drie vrijdagmatchen scheiden ons van de periodetitel. Met deze inzet en de steun van de topsupporters (die we echt zijn) zal dat zeker lukken.
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft

GOUD & GOAL: Niet voor OHL (12-10-2019: Roeselare- OHL: 3-1)

Dat we rekening moesten houden met eventueel verlies van punten wisten we al lang. Maar dat het nu juist moet gebeuren tegen een ploeg die nog niets had gepresteerd en punten kwijt speelde zonder te voetballen, dat kwam eerder pijnlijk aan. Drie “potten” in ons doel binnen het half uur: onuitgegeven! Daardoor was de desillusie ook zo groot. Als kandidaat voor promotie naar 1A moesten we toch deze wedstrijd winnen. Het werden tweemaal na mekaar nul. Een oorzaak zoeken is niet zo makkelijk en heeft weinig nut: de eerste helft was eerder een vertraagde versie van de match tegen Lokeren ( die we ook verloren). Hoopvol was dan wel dat het tweede deel vinniger werd en er werden kansen gecreëerd. Echter toen was het kalf al verdronken. Wat wij echter nog negatiever vonden dan het puntenverlies was de houding van enkele supporters (die naam onwaardig) die even moesten tonen dat ze met onbeschoftheid hun ontevredenheid tegenover de spelers moesten uiten. Je kan de put in zijn van de prestatie van de “Whites”, maar een hand weigeren als er enkelen van die “shotters” toch de moed hebben om de confrontatie aan te gaan met hun aanhang, is beneden alles en getuigt van een wansmakelijke attitude tegenover het team. Men is supporter door dik en dun of men is geen supporter. Opportunisten kunnen gemist worden bij de echte aanhangers. Gelukkig gaat het om enkelingen en zullen ze misschien als de alcohol verdampt is inzien dat ze niet goed bezig zijn.
Wat is er dan toch positief: o.a. de invalbeurt van Jo Gilis, de (weliswaar te late) pressie tegen een vinnig Roeselare. De West-Vlamingen kunnen trots zijn op hun terugkeerprestatie en als dan de eerste goal van Siemen Voet samenvalt met het goud dat zijn vriendin haalde op de ongelijke leggers in Stuttgart, hebben ze daar alle reden tot feesten. Ook de boulevard die in de eerste periode steeds openstond voor moedige sneltrein Wesley Van Belle was na de pauze niet meer toegankelijk. We hopen dat kapitein Duplus en de zijnen het hoofd niet laten hangen: we blijven achter hen staan en hopen zondag in Lommel van hen een glansprestatie te zien.
Ondertussen zijn onze twee vrouwenploegen erin geslaagd zich te plaatsen voor de kwartfinales van de beker en zijn de beloften hun kwalificatie aan ’t afdwingen tegen Beerschot op Oud-Heverlee.
Dus nog geen man overboord en we spelen nog mee voor de knikkers. Zondagavond praten we verder!!!!
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft

Loon naar Werken??? Neen? Of toch Ja?? (5-10-2019 :OHL-Lokeren 2-3)

We kunnen nu ook “janken” zoals Beerschot vorige week. Toen werd daar in de Antwerpse pers luidop gekreund dat de winst van OHL op het Kiel onverdiend was. Nu willen we onze commentaar van vorige week getrouw blijven: Doelpunten maken is wat telt. Niet door veel balbezit en mooi spel wint men een wedstrijd. Het eerste kwartier was voor Lokeren een blitzkrieg, maar we kwamen op hetzelfde niveau en afwisselend werd er deftig gevoetbald langs beide kanten. Het was al duidelijk dat er kansen zouden komen. Tweemaal een achterstand ophalen zijn we niet gewoon, maar het tekent wel de verbetenheid van de spelers. Het was duidelijk dat dit verlies in eigen huis met het vertrek van lepe “Franky -Boy” niks te maken had. We zouden één punt gehouden hebben , maar een Chinese sluipschutter liet een kans in de zestien niet liggen. Er werd wel nerveus geacteerd en bij de meerdere “pressies” aan de goal (soms zelfs aangenaam getiktak) bleef het eindschot uit. Alleen Van Hyfte liet zien dat het zo wel kon en bij het eerste OHL-doelpunt was het Perbet die even ongemoeid werd gelaten en besloot. Alhoewel de supporters op eigen terrein nog geen verlies meemaakten dit seizoen, lieten ze hun kopkes niet hangen. Integendeel de elf whites werden nog toegejuicht en dit moet hen de moed geven om in Roeselare wel de drie punten mee te brengen en de eerste plaats te behouden ( en dat voor de hele eerste periode)!
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft

Wie meest scoort wint!!!! (28.09.19 Beerschot-OHL 1-2)

Als we winnen hebben we drie punten bij op onze rekening. Als we die dan gaan halen, hoe dan ook, bij Beeerschot is dat mooi meegenomen. Het is immers een rechtstreekse tegenkandidaat voor promotie. Dat er overal wordt rondgebazuind dat het onverdiend is, is larie natuurlijk. Het is niet omdat je het meest in balbezit bent dat de punten er vanzelf komen. Het is tenslotte geen schoonheidswedstrijjd of acrobatenshow, maar een keiharde kamp voor de punten. En die worden gehaald door te winnen. Dat de jongens van Euvrard hun les goed geleerd hebben werd duidelijk op het Kiel. De ratten de bal laten rondspelen en dan op het juiste moment intercepteren en de zo vrijgekomen ruimte aan de andere zijde benutten is een methode die OHL al enkele keren baat heeft bijgebracht. De tegenstrevers hebben de keuze: ofwel aanvallen en gaatjes laten vallen in hun verdediging, ofwel steriel voetbal brengen en lusteloos het spelletje proberen te doen keren met een toevalstreffer. Met primussen als loopwonder Maertens, Van Hyfte (die nog een rekening te vereffenen had bij de ratten), een onberispelijke Henkinet, rots Schuermans en Ngawa (ex- en nieuw) samen met de andere “Whites”, die weten wat ploeggeest is, kunnen we het dit seizoen waarmaken en terug belanden waar we thuishoren. Dat de veel belaagde spits Henry nogal lichtvaardig werd aan de kant gezet door de ref deed de onzen er nog meer hun hoofd voor leggen. Inbreng van verdediger Gillekens maakte het blok compleet en de “beertjes” konden alleen maar hun frustratie kwijt door in de media te verkondigen dat ze onterecht verloren hadden. Nochtans kan er dan gerepliceerd worden dat we een tijdje met tien tegen twaalf speelden (de thuisfluiters beginnen ze bij OHL wel te kennen).Wat dan de supporters van O-Hasj-El betreft: na de wedstrijd van Genk op St Truiden mogen ze de sportiefste bende van de aanhangers in A en B genoemd worden. Waar zij in dezelfde omstandigheden vorige woensdag als de Genk-aanhangers op Staaien in hokken gestopt werden achter dik plexiglas of veiligheidsgordijnen hebben wij er alleen maar onze ontevredenheid geuit en zullen dat ook aan de KBVB laten weten. Mensonwaardig behandeld worden doet ons meermaals protesteren als het vluchtelingen betreft, maar bij aanhangers van de tegenpartij gelden blijkbaar andere normen. Dit werd door de Genkenaars niet in dank aanvaard: felle reacties en schorsing van de wedstrijd waren het gevolg. Dus voor het gedrag van de OHL-aanhang: duimen omhoog en proficiat voor het sportief gedrag. Zo zijn wij en zullen laten zien “dat we van Leuven zijn”!
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft.

Spannend, maar niet zo belangrijk (25.09.19 stvv-ohl 2-0 n.v.)

Bekeren is aan OHL blijkbaar niet besteed. Waar we vorig seizoen tegen Dessel nogal vroeg onze pakjes maakten, twee jaar geleden tegen de kanaries verlengingen afdwongen, ging het dit jaar ook weer die richting uit. Er was zowaar op bepaalde momenten de hoop van winst en achtste finales. Dat we zeker een halfuur op één helft van het terrein speelden en tegen onze eigen goal geplakt zaten is alleen maar nuttig om te bewijzen dat het stevig verdedigend ook kan en dat we onder die druk wel uit konden komen zonder gezichtsverlies. Met wat meeval hadden we ook kunnen scoren. Waren het de zenuwen, was het dat abominabel kunstgras of de typische thuisfluitenier? Veel belang heeft dat allemaal niet. De trainersstaf heeft zeker en vast genoeg informatie opgedaan om tegen zaterdag Beerschot recht in de ogen te kijken en onvervaard daar op het Kiel te strijden voor de driepunten. Dat is pas belangrijk. Als we dan toch een “oscar” mogen uitdelen dan zou die gaan naar de meegereisde Leuvense supporters. Zij maken momenteel deel uit van de kracht van de elf op de grasmat. Enthousiast, muzikaal , zowel vocaal als instrumentaal, op volle kracht en imposant ( wat blijkbaar op het Kiel niet toegelaten is, toch geen instrumenten). Zo een ondersteuners benijdt elke ploeg ons. Hun grote beloning zou dit seizoen de promotie zijn. Als de samenwerking zo kan standhouden tot in het voorjaar zal dat, alhoewel we nu al sterk geviseerd worden, wel lukken.
Zegt dat Fonske van de Plafosj het gezegd heeft.

de toekomst van ohl tuur en seppe !!!

Niet mooi, wel spannend en efficiënt (22.09.19 ohl-lommel 1-0)

Meermaals hoorden we na de match op den Dreef: Het voornaamste is, dat we de drie punten hebben. De rest kunnen we wel vergeten. Dat eerste deel kunnen we beamen, want daardoor zitten we halfweg de eerste periode op kop. Dat geeft wel moed. Het is echter niet zo dat we de rest in de vuilbak kunnen gooien. Bij de afgelopen wedstrijden zijn de spitsen wel bij de zaak gebleven. Nu heeft de (voor ons) nieuwe Perbet op een tiental minuten wel bewezen dat hij op het juiste moment op de juiste plaats staat en zo zijn eerste doelpunt voor OHL scoorde. We zitten dus met twee straffe goalgetters. Vergeten we ook niet dat die andere goaltjesdief Mathieu M. weer het hele terrein afdweilde en onvermoeid de Lommelaars trotseerde. Andere vragen circuleerden ook: Is truitje-trek aanvaard in het nieuwe reglement? In ieder geval hebben de Limburgse groenen er een specialisatie van gemaakt. Maar, ja, als je onmachtig bent en geen antwoord vindt op de bewegingen van de tegenstrever moet je toch naar andere middelen grijpen om te presteren. Tot grote frustratie van supporters en spelers werd er niks aan gedaan. Ook de talrijke “schwalbes” werden gedoogd. Nochtans was het meermaals duidelijk dat na zo een vrijwillige duik de slachtoffers kronkelden en kermden, maar nadat de straf was toegekend ze miraculeus recht sprongen en vrolijk verder gingen met die voetbalkomedie. Het is dus toch waar dat een kat in het nauw rare sprongen maakt, al is dat ten koste van de sportiviteit. Dus houden we ( spelers en spellleiding vooral) daar maar best rekening mee als we op zondag 20 oktober de terugmatch in de Kempen spelen.
We onthouden dus alleen wat positief is, bouwen daarop verder en na de trainingsmatch woensdag op Sint-Truiden (beker) zijn we klaar om het op wraak beluste Beerschot in eigen burcht te gaan kloppen.
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft.

Union-henkinet 1-1 (14.09.19 union-OHL 1-1)

Spannend was het zeker! Hitchcock waardig! Waar we de vorige match de tegenstanders uit Roeselare overklasten, krasselden onze “Whites” onzeker naar het einde. Iedereen was het erover eens dat we met dat ene puntje door het oog van de naald kropen. Het was een terechte penalty, dat wel, en feilloos omgezet door Henry. Maar of dat ene puntje verdiend was is wel twijfelachtig maar wordt toch in dank meegerekend en is ook tevens een verwittiging dat we er moeten blijven voor gaan en elke wedstrijd een nieuwe uitdaging is. Zwakke prestaties kunnen we ons niet veroorloven. Onze tegenstanders strijden ofwel ook voor de topplaatsen en de promotie of klampen aan voor het behoud in één B. We verwachten dus nog meer spannende duels en zullen blijven aansporen tot we er zijn. Dat zal en kan echter niet op de manier van zaterdag. De man van de match bij ons was zonder twijfel Henkinet. Hij toverde weer en haalde op fantastische wijze de buit gedeeltelijk binnen. Dan vergeten we wel het tegendoelpunt toen iedereen verbaasd stond te kijken naar dat ogenblik van passiviteit van de zo sterke OHL-defensie. Nu de ruggen terug recht en naar de toekomst kijken. Zondag aan den Dreef moeten we weer met open vizier en met de wil te promoveren aan het werkstuk tegen Lommel beginnen. De Limburgers moeten dringend punten halen en zullen er wel alles aan doen om ons systeem te ontwrichten. Dus supporters op alle banken laat zien dat ge van Leuven zijt en klap en schreeuw de onzen een eindje weg richting één A. Op die manier komen we er wel en vergeten we de prestatie tegen de Brusselaars.
Zeg dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft.

een match om in te kaderen (07.09.18 ohl-roeselare 4-0)

Winnen is altijd plezant! Maar er is toch verschil in de belevenis ervan. Zo was het op zaterdagavond op de Dreef bijna gedurende de hele wedstrijd feest. Al was de tweede helft iets minder, toch was het niveau en spelplezier, zowel voor de voetballers als voor de supporters, van een sublieme kwaliteit. Op gevaar van te overdrijven mogen we wel zeggen dat dit, op voetbaltechnisch gebied en ook qua spanning, dé topmatch uit het bestaan van OHL mag genoemd worden. Alhoewel er drie titularissen verplichtingen hadden bij het nationale team van hun heimat, was hun afwezigheid niet merkbaar. Dat pleit voor de groepskwaliteit. Zolang we die cohesie kunnen bewaren kunnen we eindelijk doorstoten naar het niveau dat we al lang op het oog hebben. Nu toch zorgen dat we met de voeten op de grond blijven. Het duo Euvrard-Vercauteren is er het tweetal niet naar om naast hun schoenen te lopen. Tot op heden waren ze eerder echt realistisch en lieten zich niet meeslepen door cijfers, maar keken vooral naar de daden van hun “sjotters”. Als ze er zo verder in slagen staat ons nog heel wat voetbalplezier te wachten en zal “Sweet Caroline” nog meermalen weerklinken aan den Dreef. Dus nu al duimen voor zaterdag op Union en zeker gaan voor “vollen bak” thuis, wat zowel uitslag als publiek betreft, op zondag 22 september om 16 uur tegen Lommel.
Dank u wel, “Whites” en doe zo voort: dan belanden we op de voor ons gewenste plaats: 1A.
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft.

Op de goede, maar nog lange, weg (31.08.19 lokeren-ohl 0-2)

Mee aan de leiding: dat is nu mooi meegenomen. Als onze jongens hun draai gevonden hebben en nog wat fijnslijpen op sommige momenten, dan mogen we stilaan hopen op…… Drie punten op verplaatsing tegen een gedoodverfde promotiekandidaat is beslist een stevige opsteker. Als supporter kan men hier alleen maar om juichen. Het is echter aan te raden, zoals trainer Euvrard, om met de voetjes op de grond te blijven. We zijn gelanceerd en mogen nu niet tevreden zijn met minder dan overwinningen. Zeker komen we nog eens in een dal terecht, maar dan zullen de supporters alles op alles zetten om de “Whites” moreel op te krikken en in grote getale mee onze promotie te halen, waar dan ook. De nieuwe spelers staan paraat om zo nodig in te springen. Door het technisch comité zijn ze degelijk gescreend en maken mee een geheel van onze ploeg. Hopen we maar dat Thomas Henry snel terug fit is: het is al geen elleboogbreuk, maar een verstuiking. We zullen alras vernemen hoelang hij wegblijft. Als dat te lang duurt is dat wel een domper op de vreugde. In elk geval zullen we zaterdag tegen Roeselare weer het onderste uit de kan moeten halen en op deze elan verder “shotten”. Nuchter uit de hoek komen, geen dikkenekkerij , maar degelijk verdedigen ( we hebben op vier ( zelfs vijf) matchen nog maar één tegendoelpunt te slikken gehad) en doorgaan met driepunters mee te pikken, zodat we gerust kunnen verder bouwen aan een sterke ploeg en verder dromen van promotie. En het zal dan wel blijken dat deze dromen niet altijd bedrog zijn.
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft

snel op rozen (23.08.19 OGL-Wetteren 6-0)

Buiten de (gekwetste ?) Tshimanga speelde OHL met zijn sterkst mogelijke opstelling tegen Wetteren, een ploegje uit derde amateur. Als je dan het geluk hebt om al na 2 minuten te scoren wordt alles natuurlijk gemakkelijker en loopt de rest vanzelf. Uiteindelijk werd het 6-0 waarbij Wetteren zelfs nauwelijks over de eigen middellijn kwam. Op het einde kreeg ook een deel van de jeugd zijn kans, elke aanwezige zag dat als deze gasten nog wat verder kunnen groeien bij de aspirant-beloftenploeg het wel snor zit met de toekomst van de ploeg.
Intussen werd er al geloot voor de volgende ronde en voor OHL kwam er hoe kan het ook anders, een verplaatsing uit de bus. We trekken naar Sint-Truiden. Iedereen herinnert zich wel hoe we daar 2 jaar geleden ten onrechte werden uitgeschakeld met 4-2 na verlengingen en de ploeg uit 1A tegen onze jongens pas het verschil konden maken nadat de ref vond dat hij die ploeg uit 1A een handje moest helpen en 2 OHL spelers uitsluitte met een lichte rode kaart. Onze ploeg is nu sterker dan toen en we kijken al uit naar een revanche, zeker en vast ook Fonske van de Plasfosj!

Efficiënte Kwaliteit boven Steriele Kwantiteit (16.08.19 OHL-beerschot 3-0)

Dat klinkt misschien ingewikkeld op het eerste zicht. Maar het is de samenvatting van de hele wedstrijd van vrijdagavond aan den Dreef. Waar de Kielse ratten na een kwartiertje al inzagen dat suprematie in het voetbal niet noodzakelijk bestaat uit balbezit werden ze zenuwachting. De onzen hadden met hun barrikadestijl het juiste wapen gevonden om hun precisiewerk uit te voeren. Even laten komen en eenmaal in balbezit snel met een tiktak- maneuver via het middenveld en dan verrassend langs de flanken naar de zestien oprukken. Waar bij de twee vorige wedstrijden daar alles stilviel of verknoeid werd, was er deze keer wel door een efficiënt en direct spel reëel doelgevaar. Dat Van Hyfte zijn ex-ploegmaats wilde bewijzen dat hij nog niet versleten was bewees hij al vroeg met een subliem hakje naar Kotysch die binnenknalde. Nog geen kwartier later zorgde onze peter Mathieu Maertens voor de tweede “pot” en de “Whites’ gingen de rust in na een bijna volmaakte eerste periode. Na de rust wilden de “paarsen” al snel terug aan bak komen, maar er na rustig opvangen werden bij balbezit de tegenstrevers soms van het kastje naar de muur gespeeld. Na een prachtschot van Miny op het doelhout kopte de fel belaagde Henry het derde goaltje binnen. Het zenuwachtig krampachtig gedoe van de Beerschotters kon niet meer baten en rustig werd de klus afgewerkt. Nog meer van dat en de pessimisten zullen wel weer terugkeren en voor een vol stadion zorgen. Nu een week geen competitie en dan in Lokeren op deze manier verder doen! Dan zal OHL weer als volwaardige kandidaat voor 1A worden geteld.
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft.

Kleinste verschil, overdreven reacties (09.08.2019 Westerlo-OHL 1-0)

Het is een waarheid als een koe dat wanneer men glorie verwacht en niet krijgt men ofwel diep in de teleurstelling gaat ploeteren ofwel naar de oorzaken zoekt om weer tot glorie te komen. De verwachtingen waren al hoog gespannen. Misschien was de manier waarop promovendus Virton werd geklopt al vergeten en dacht men alleen aan de drie veroverde punten. De eerste match van dit seizoen (weer eens een speeljaar van de waarheid) was zeker geen topper. De goal viel buiten normale speeltijd uit de lucht. Door volgehouden pressing konden we de brilscore afwenden. Echter de ene wedstrijd vergelijken met de andere is feitelijk nonsens. Even nuchter overwegen: het vertoon in ’t Kuipke was (zeker wat de eerste helft betreft) beter dan tegen Virton. Zoveel beter (over de 90 minuten genomen) waren de Kemphanen nu ook weer niet. Hun doel was eerder een frommelgoal en door een verdedigingsflater kreeg pocketduiveltje uit een doosje Kurt Abrahams een cadeautje. Die liet dat uiteraard niet liggen. De rest van het vertoon was een zenuwachtig gedoe met beginnersfouten en krampachtig spel. Slechte passes en onnodig getreuzel waren het resultaat. Natuurlijk moet er versterking komen. Zeker moet spits Henry ontlast worden zodat er niet telkens twee verdedigers tegelijk op hem afvliegen bij balbezit. Zo kan hij mogelijk wat sneller reageren en met een tweede targetman situaties creëren die gemakkelijker tot doelpunten leiden. Wij van de Dreef laten het hoofd na twee matchen nog niet hangen en kijken hoopvol uit naar de confrontatie met Beerschot volgende vrijdag. Misschien dat de terugkeer van “verloren zoon” Ngawa ons weer op weg zet naar het beloofde land 1A.
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft.

05.08.2019 Oef dat duurde lang!!! (OHL-Virton 1-0)

De eerste drie punten zijn binnen. Het duurde tot de 91ste minuut dat Henry een kalme, bijna in slow motion, welberekende actie, omzette in een doelpunt. Plots vergaten we het nagelbijten, de frustratie van het zenuwachtig gedoe van Virton ( die hier wel wilden een visitekaartje afgeven) en de ontgoocheling van een dubieus toegekende off-side. Als ge dan nog een duidelijke penalty (handspel aan de goal) niet krijgt, dan zakt de moed meestal in de schoenen. Alhoewel de Luxemburgers weinig productief waren, beten ze zich als kefferjes vast in het spel van OHL. Dat er dan naar een enkel of scheen minder of meer werd gekeken zou ook de arbiter een zorg zijn. Er werd door de “Virtonesen” dikwijls gestampt naar alles wat bewoog. Toch werd er kalm door de “Whites” verder gezwoegd en lieten ze (zoals we al zagen in het verleden) de armen niet hangen. Na de pauze gingen ze wat meer aanvallen en met de inbreng van Van Hyfte kwamen er wat meer mogelijkheden. Met deze mentaliteit van niet opgeven moet dit seizoen het doel wel bereikt worden. De beloning in blessuretijd was dan ook verdiend. Het is voor de trainers van supergroot belang dat ze duidelijk gezien hebben dat er wat bij moet komen. Dit neemt niet weg dat de verdienste van deze samenstelling kan opzij geschoven worden. De competitie is nog lang en er zijn geen zwakke tegenstrevers. De spanning van vorige zaterdag zal (misschien niet in die mate) nog tot aan de play-offs blijven hangen. Alhoewel we hopen dat die “naspellekes” niet nodig zijn voor ons OHL-Ateam. Dan kunnen ze volgend seizoen met al onze andere eliteploegen aantreden in de 1A-competitie. Waar ze ook thuis horen, zeker met zo’n supporters!!!
Zegt dat Fonske van de Plasfosj het gezegd heeft.